Evrenin İnce Ayarının Kanıtı – Hugh Ross

Evrenin İnce Ayarının Kanıtı – Hugh Ross

Temmuz 6, 2022 0 Yazar: bilimolog

Evren için iki düzineden fazla parametrenin, akla gelebilecek her türden fiziksel yaşamın var olması için dar tanımlanmış aralıklar içinde kalan değerlere sahip olması gerekir.


  1. güçlü nükleer kuvvet sabiti

    daha büyükse: hidrojen yok; yaşam için gerekli olan çekirdekler kararsız olurdu
    daha küçükse: hidrojenden başka element yok

  2. zayıf nükleer kuvvet sabiti

    eğer daha büyükse: büyük patlamada çok fazla hidrojen helyuma dönüştürülür, dolayısıyla yıldızların yanması sonucu çok fazla ağır element malzemesi oluşur; yıldızlardan ağır elementlerin dışarı atılmaması
    eğer daha küçükse: büyük patlamadan çok az helyum üretilir, dolayısıyla yıldızların yakılmasıyla oluşan çok az ağır element malzemesi; yıldızlardan ağır elementlerin dışarı atılmaması

  3. yerçekimi kuvveti sabiti

    daha büyük olsaydı: yıldızlar çok sıcak olurdu ve çok hızlı ve çok düzensiz yanarlardı
    daha küçük olsaydı: yıldızlar o kadar soğuk kalırdı ki nükleer füzyon asla tutuşmaz, dolayısıyla ağır element üretimi olmaz.

  4. elektromanyetik kuvvet sabiti

    daha büyükse: yetersiz kimyasal bağ; bordan daha büyük elementler fisyon için çok kararsız olurdu
    daha küçükse: yetersiz kimyasal bağ; yetersiz miktarda karbon veya oksijen

  5. elektromanyetik kuvvet sabitinin yerçekimi kuvveti sabitine oranı

    daha büyükse: 1,4 güneş kütlesinden daha az yıldız yok, dolayısıyla kısa yıldız ömrü ve düzensiz yıldız parlaklıkları
    daha küçükse: 0,8 güneş kütlesinden fazla yıldız yok, dolayısıyla ağır element üretimi yok

  6. elektronun proton kütlesine oranı

    daha büyükse: yetersiz kimyasal bağ
    daha küçükse: yetersiz kimyasal bağ

  7. proton sayısının elektronlara oranı

    daha büyük olsaydı: elektromanyetizma yerçekimine hükmederek galaksi, yıldız ve gezegen oluşumunu engellerdi.
    daha küçük olsaydı: elektromanyetizma yerçekimine hükmederek galaksi, yıldız ve gezegen oluşumunu engellerdi.

  8. evrenin genişleme hızı

    daha büyükse: galaksi oluşumu yok
    daha küçük olsaydı: evren yıldız oluşumundan önce çökerdi

  9. evrenin entropi seviyesi

    daha küçükse: proto-galaksi oluşumu yok
    daha büyükse: proto-galaksiler içinde yıldız yoğunlaşması yok

  10. evrenin baryon veya nükleon yoğunluğu

    eğer daha büyükse: büyük patlamadan çok fazla döteryum, dolayısıyla yıldızlar çok hızlı yanar
    daha küçükse: büyük patlamadan kaynaklanan yetersiz helyum, dolayısıyla çok az ağır element oluşur

  11. ışık hızı

    daha hızlı olsaydı: yıldızlar çok parlak olurdu
    daha yavaş olsaydı: yıldızlar yeterince parlak olmazdı

  12. evrenin yaşı

    daha eskiyse: galaksinin sağ tarafında kararlı bir yanma evresinde güneş tipi yıldız yok
    daha genç olsaydı: kararlı bir yanma evresindeki güneş tipi yıldızlar henüz oluşmamış olurdu

  13. radyasyonun ilk tekdüzeliği

    daha düzgün olsaydı: yıldızlar, yıldız kümeleri ve galaksiler oluşmazdı
    daha kaba olsaydı: evren şimdiye kadar çoğunlukla kara delikler ve boş uzay olurdu

  14. ince yapı sabiti (spektral çizgilerin ince yapı bölünmesini tanımlamak için kullanılan bir sayı)

    daha büyük olsaydı: DNA işlev göremezdi; 0,7 güneş kütlesinden fazla yıldız yok
    0.06’dan büyük olsaydı: madde büyük manyetik alanlarda kararsız olurdu
    daha küçük olsaydı: DNA işlev göremezdi; 1.8 güneş kütlesinden daha az yıldız yok

  15. galaksiler arasındaki ortalama mesafe

    daha büyük olsaydı: yeterli bir zaman aralığında yıldız oluşumunu sürdürmek için galaksimize yetersiz gaz verilirdi.
    daha küçük olsaydı: güneşin yörüngesi çok radikal bir şekilde bozulurdu

  16. yıldızlar arasındaki ortalama mesafe

    eğer daha büyükse: ağır element yoğunluğu kayalık gezegenlerin oluşması için çok ince
    daha küçük olsaydı: gezegen yörüngeleri istikrarsız hale gelirdi

  17. protonun bozunma hızı

    daha büyük olsaydı: radyasyon salınımı ile yaşam yok olurdu
    eğer daha küçükse: evrende yaşam için yetersiz madde

  18. 12Karbon (12C) ila 16Oksijen (16O) enerji seviyesi oranı

    daha büyükse: yetersiz oksijen
    daha küçükse: yetersiz karbon

  19. 4Helyum (4He) için temel durum enerji seviyesi

    daha büyükse: yetersiz karbon ve oksijen
    daha küçükse: yetersiz karbon ve oksijen

  20. 8Berilyumun (8Be) bozunma hızı
    eğer daha yavaş olsaydı: ağır element füzyonu tüm yıldızlarda feci patlamalar yaratırdı.
    eğer daha hızlıysa: berilyum dışında element üretimi ve dolayısıyla yaşam kimyası mümkün değil

  21. nötronun proton üzerindeki kütle fazlası

    eğer daha büyük olsaydı: nötron bozunması yaşam için gerekli olan ağır elementleri oluşturmak için çok az nötron bırakırdı.
    eğer daha küçük olsaydı: nötron bozunması, tüm yıldızların hızla nötron yıldızlarına veya kara deliklere çökmesine neden olacak kadar çok nötron üretirdi.

  22. nükleonların anti-nükleonlara göre başlangıçtaki fazlalığı

    daha büyükse: gezegenlerin oluşması için çok fazla radyasyon
    daha küçükse: galaksilerin veya yıldızların oluşması için yeterli madde yok

  23. su molekülünün polaritesi

    daha büyük olsaydı: füzyon ve buharlaşma ısısı yaşam için çok büyük olurdu
    daha küçük olsaydı: füzyon ve buharlaşma ısısı yaşamın varlığı için çok küçük olurdu; sıvı su, yaşam kimyasının ilerlemesi için çok düşük bir çözücü olacaktır; buz yüzemez, bu da kaçak bir donmaya yol açar.

  24. süpernova patlamaları

    çok yakın olsaydı: radyasyon gezegendeki yaşamı yok ederdi
    çok uzaksa: kayalık gezegenlerin oluşumu için yeterince ağır element külü yok
    çok sık olsaydı: gezegendeki yaşam yok olurdu
    çok seyrek ise: kayalık gezegenlerin oluşumu için yeterince ağır element külü yok
    çok geç olsaydı: gezegendeki yaşam radyasyonla yok olurdu
    çok erken olursa: kayalık gezegenlerin oluşumu için yeterince ağır element külü yok

  25. beyaz cüce çift oluşumu

    çok az ise: yaşam kimyasının ilerlemesi için üretilen yetersiz flor
    çok fazlaysa: yıldız yoğunluğundan gezegen yörüngelerinin bozulması; gezegendeki yaşam yok edilecekti
    çok erken olursa: verimli flor üretimi için yeterince ağır elementler yapılmadı
    çok geç olursa: flor, ön gezegene dahil edilmek için çok geç yapılmıştır

  26. egzotik maddenin sıradan maddeye oranı

    daha küçük olsaydı: galaksiler oluşmazdı
    daha büyük olsaydı: güneş tipi yıldızlar oluşmadan önce evren çökerdi

  27. galaksi kümeleri

    eğer çok yoğunsa: galaksi çarpışmaları ve birleşmeleri yıldız ve gezegen yörüngelerini bozar; çok fazla radyasyon
    çok seyrek ise: yeterince uzun bir süre boyunca yıldız oluşumunu sürdürmek için galaksilere yetersiz gaz infüzyonu

  28. erken evrendeki etkin boyutların sayısı

    daha küçük olsaydı:
    kuantum mekaniği, yerçekimi ve görelilik bir arada olamazdı ve yaşam imkansız olurdu
    daha büyük olsaydı: kuantum mekaniği, yerçekimi ve görelilik bir arada olamazdı ve yaşam imkansız olurdu

  29. mevcut evrendeki etkin boyutların sayısı

    daha küçük olsaydı: elektron, gezegen ve yıldız yörüngeleri kararsız hale gelirdi
    daha büyük olsaydı: elektron, gezegen ve yıldız yörüngeleri kararsız hale gelirdi

  30. nötrino kütlesi

    daha küçük olsaydı: galaksi kümeleri, galaksiler ve yıldızlar oluşmazdı
    daha büyük olsaydı: galaksi kümeleri ve galaksiler çok yoğun olurdu

  31. büyük patlama dalgalanmaları

    daha küçük olsaydı: galaksiler oluşmazdı; evren çok hızlı genişliyor
    daha büyük olsaydı: galaksi kümeleri ve galaksiler çok yoğun olurdu; kara delikler hakim olurdu; evren çok hızlı çöküyor

  32. toplam kütle yoğunluğu

    daha küçük olsaydı: evren güneş tipi yıldızların oluşması için çok hızlı genişler
    daha büyük olsaydı: evren çok yavaş genişler, bu da kararsız yörüngelere ve çok fazla radyasyona neden olur.

  33. uzay enerji yoğunluğu

    daha küçük olsaydı: evren çok yavaş genişler ve bu da kararsız yörüngelere ve çok fazla radyasyona neden olur.
    daha büyük olsaydı: evren güneş tipi yıldızların oluşması için çok hızlı genişler

  34. göreli genişleme faktörünün boyutu

    daha küçük olsaydı: yaşam için gerekli bazı kimyasal reaksiyonlar düzgün çalışmayacaktı.
    daha büyük olsaydı: yaşam için gerekli bazı kimyasal reaksiyonlar düzgün çalışmazdı

  35. Heisenberg belirsizlik ilkesindeki belirsizlik büyüklüğü

    daha küçük olsaydı: vücut hücrelerine oksijen taşınması çok küçük olurdu; yaşam için gerekli bazı unsurlar kararsız olacaktır; yaşam için gerekli bazı kimyasal reaksiyonlar düzgün çalışmaz
    daha büyük olsaydı: yaşam için gerekli bazı unsurlar kararsız olurdu; yaşam için gerekli bazı kimyasal reaksiyonlar düzgün çalışmaz


    Çevirmen: Onur Kenan Aydoğdu

    Kaynak: Hugh Ross, Evrenin İnce Ayarının Kanıtı , (Çev. Onur Kenan Aydoğdu) , https://www.academia.edu/50952859/Evrenin_%C4%B0nce_Ayar%C4%B1n%C4%B1n_Kan%C4%B1t%C4%B1 , Erişim Tarihi: 06.07.2022

    Kaynakça:

Ross, 120–128;

Barrow and Tipler, 123–457;

Bernard J. Carr and Martin J. Rees, “The Anthropic Principle and the Structure of the Physical World,” Nature 278 (1979): 605– 612;

John M. Templeton, “God Reveals Himself in the Astronomical and in the Infinitesimal,” Journal of the American Scientific Affiliation (December 1984): 194–200;

Jim W. Neidhardt, “The Anthropic Principle: A Religious Response,” Journal of the American Scientific Affiliation (December 1984): 201–207;

Brandon Carter, “Large Number Coincidences and the Anthropic Principle in Cosmology,” Proceedings of the International Astronomical Union Sympos ium No. 63: Confrontation of Cosmological Theories with Observational Data, ed. M. S. Longair (Boston, MA: Reidel Publishing, 1974), 291–298;

John D. Barrow, “The Lore of Large Numbers: Some Historical Background to the Anthropic Principle,” Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society 22 (1981): 404–420;

Alan Lightman, “To the Dizzy Edge,” Science 82 (October 1982): 24–25;

Thomas O’Toole, “Will the Universe Die by Fire or Ice?” Science 81 (April 1981): 71–72;

Hoyle, Galaxies, Nuclei, and Quasars, 147–150;

Bernard J. Carr, “On the Origin, Evolution, and Purpose of the Physical Universe,” Physical Cosmology and Philosophy, ed. John Leslie (New York: Macmillan, 1990), 134–153; Swinburne, 154–173;

R. E. Davies and R. H. Koch, “All the Observed Universe Has Contributed to Life,” Philosophical Transactions of the Royal Society of London Series B, 334 (1991): 391–403;

George F. R. Ellis, 27–32;

Hubert Reeves, “Growth of Complexity in an Expanding Universe,” in The Anthropic Principle, ed. F. Bertola and U. Curi (New York: Cambridge University Press, 1993), 67–84;

Oberhummer, Csótó, and Schlattl, 88-90;

Lawrence M. Krauss, 461–466;

Christopher C. Page et al., 47–52;

S. Perlmutter et al., “Measurements of Ω and ∧ from 42 High-Redshift Supernovae,” Astrophysical Journal 517 (1999): 565–586;

P. deBarnardis et al., “A Flat Universe from High-Resolution Maps of the Cosmic Microwave Background Radiation, Nature 494 (2000): 955–959;

A. Melchiorri et al., “A Measurement of Ω from the North American Test Flight of Boomerang,” Astrophysical Journal Letters 536 (2000): L63–L66;

Lawrence M. Krauss and Glenn D. Starkman, “Life, the Universe, and Nothing: Life and Death in an Ever-Expanding Universe,” Astrophysical Journal 531 (2000): 22–30;

Volker Bromm, Paolo S. Coppi, and Richard B. Larson, “Forming the First Stars in the Universe: The Fragmentation of Primordial Gas, “ Astrophysical Journal Letters 527 (1999): L5–L8;

Jaume Garriga, Takahiro Tanaka, and Alexander Vilenkin, “Density Parameter and the Anthropic Principle,” Physical Review D, 60 (1999): 5–21;

Jaume Garriga and Alexander Vilenkin, “On Likely Values of the Cosmological Constant,” Physical Review D, 61 (2000): 1462–1471;

Max Tegmark and Martin Rees, “Why is the Cosmic Microwave Background Fluctuation Level 10 -5?” Astrophysical Journal 499 (1998): 526–532;

Jaume Garriga, Mario Livio, and Alexander Vilenkin, “Cosmological Constant and the Time of Its Dominance,” Physical Review D, 61 (2000): in press; Peter G. van Dokkum et al., “A High Merger Fraction in the Rich Cluster MS 1054-03 at z = 0.83: Direct Evidence for Hierarchical Formation of Massive Galaxies,” Astrophysical Journal Letters 520 (1999): L95–L98;

Theodore P. Snow and Adolf N. Witt, “The Interstellar Carbon Budget and the Role of Carbon in Dust and Large Molecules,” Science 270 (1995): 1455–1457;

Elliott H. Lieb, Michael Loss, and Jan Philip Solovej, “Stability of Matter in Magnetic Fields,” Physical Review Letters 75 (1995): 985–989;

B. Edvardsson et al., “The Chemical Evolution of the Galactic Disk. I. Analysis and Results,” Astronomy & Astrophysics 275 (1993): 101–152;

Hugh Ross, “Sparks in the Deep Freeze,” Facts & Faith, vol. 11, no. 1 (1997), 5–6;

T. R. Gabella and T. Oka, “Detection of H3+ in Interstellar Space,” Nature 384 (1996): 334–335;

David Branch, “Density and Destiny,” Nature 391 (1998): 23;

Andrew Watson, “Case for Neutrino Mass Gathers Weight,” Science 277 (1997): 30–31;

Dennis Normile, “New Experiments Step Up Hunt for Neutrino Mass,” Science 276 (1997): 1795;

Joseph Silk, “Holistic Cosmology,” Science 277 (1997): 644;

Frank Wilczek, “The Standard Model Transcended,” Nature 394 (1998): 13–15;

Limin Wang et al., “Cosmic Concordance and Quintessence,” Astrophysical Journal 530 (2000): 17–35;

Robert Irion, “A Crushing End for our Galaxy,” Science 287 (2000): 62–64;

Roland Buser, “The Formation and Early Evolution of the Milky Way Galaxy,” Science 287 (2000): 69–74;

Joss Bland-Hawthorn and Ken Freeman, “The Baryon Halo of the Milky Way: A Fossil Record of Its Formation,” Science 287 (2000): 79–83;

Robert Irion, “Supernova Pumps Iron in Inside-Out Blast,” Science 287 (2000): 203–205; Gary Gibbons, “Brane- Worlds,” Science 287 (2000): 49–50;

Anatoly Klypin, Andrey V. Kravtsov, and Octavio Valenzuela, “Where Are the Missing Galactic Satellites?” Astrophysical Journal 522 (1999): 82– 92;

Inma Dominguez et al., “Intermediate-Mass Stars: Updated Models,” Astrophysical Journal 524 (1999): 226–241;

J. Iglesias-Páramo and J. M. Vilchez, “On the Influence of the Environment in the Star Formation Rates of a Sample of Galaxies in Nearby Compact Groups,” Astrophysical Journal 518 (1999): 94–102;

Dennis Normile, “Weighing In on Neutrino Mass,” Science 280 (1998): 1689–1690;

Eric Gawiser and Joseph Silk, “Extracting Primordial Density Fluctuations,” Science 280 (1998): 1405–1411;

Joel Primack, “A Little Hot Dark Matter Matters,” Science 280 (1998): 1398–1400;

Stacy S. McGaugh and W. J. G. de Blok, “Testing the Dark Matter Hypothesis with Low Surface Brightness Galaxies and Other Evidence,” Astrophysical Journal 499 (1998): 41–65;

Nikos Prantzos and Joseph Silk, “Star Formation and Chemical Evolution in the Milky Way: Cosmological Implications,” Astrophysical Journal 507 (1998): 229–240;

P. Weiss, “Time Proves Not Reversible at Deepest Level,” Science News 154 (1998): 277;

E. Dwek et al., “The COBE Diffuse Infrared Background Experiment Search for the Cosmic Infrared Background. IV. Cosmological Implications,” Astrophysical Journal 508 (1998): 106–122;

G. J. Wasserburg and Y.-Z. Qian, “A Model of Metallicity Evolution in the Early Universe,” Astrophysical Journal Letters 538 (2000): L99–L102;

Ron Cowen, “Cosmic Axis Begets Cosmic Controversy,” Science News 151 (1997): 287